جاذبه های توریستی و گردشگری

سرگرمی ها و تفریحات
سرزمین عجایب کانادا برای خانواده ها، غذادوست ها، ماجراجوهای هیجان دوست و رده های گوناگون سنی بسیار جذاب است. بیش از دویست جاذبه تفریحی از جمله هفتاد وسیله بازی که دربرگیرنده شانزده ترن هوایی (گوناگون، مرتفع و پرشتاب ترین ها در کانادا) ست و پارک آبی متنوعی را در خود جای داده است. چنانچه ترن هوایی با روحیه و شرایط جسمانی برخی از افراد سازگار نیست، می توانند سواری های کم ارتفاع را تجربه کنند، تماشاگر نمایش باشند و یا از خوراک های گوناگون بوفه ها و رستوران ها لذت ببرند.
Skyhawk، دستگاهی ست که به تازگی در این پارک راه اندازی شده، نخستین مورد از این دست در آمریکای شمالی بوده و گونه تازه ای از ماجراجویی را به علاقمندان ارائه می دهد. افراد کنترل کابین را خود به دست گرفته و با مانور ۳۶۰ درجه ای توانایی خود را در پرواز نشان می دهند و خودشان را در چالش وارونگی های چندین باره از ارتفاع ۱۳۵ پایی از سطح زمین قرار می دهند که بسیار هیجان انگیز است.

در ادامه شماری از وسیله های بازی پرهیجان در سرزمین عجایب کانادا به دوستداران و ماجراجویانی که قصد رفتن به این پارک دارند، معرفی می شود:
Behemoth : بزرگ ترین، پرشتاب ترین و مرتفع ترین ترن هوایی کاناداست. بلندایش ۲۳۰ پاست و با زاویه هفتاد و پنج درجه ای و با سرعت ۱۲۵ کیلومتر بر ساعت فرود می آید.

Mighty Canadian Mindbuster: این دستگاه، بزرگ ترین و بلندترین ترن هوایی با سازه چوبی در کاناداست.
Flight Deck: تنها ترن هوایی گرد و معکوس است که این ابرترن، با سرعت ۹۰ کیلومتر بر ساعت پرواز را شبیه سازی می کند، زاویه عمودی را به شکلی هیجان انگیز بالا می رود و غلت کامل زده، و روی بال ۲۷۰ درجه وارونه شده، سوارها در صندلی های دوبازشان، یک پرواز کاملا معلق را تجربه می کنند.
Drop Tower (Drop Zone): سوارها بر روی یک بالارونده پرسرعت می نشینند و تا بلندای ۲۳۰ پایی بالا می روند. در بالای برج فقط برای چند لحظه می توانند از چشم انداز پارک لذت برده و سپس با سرعتی نزدیک به صدکیلومتر بر ساعت به پایین فرود بیایند.
Time Warp : مشهور بهTomb Raider، تنها ترن هوایی پارک است که برای سوارها کاملا حس پرواز را به دست می دهد. در این دستگاه، افراد به روی شکم شان و دراز کش قرار می گیرند.

Back Lot Stunt Coaster مشهور بهThe Italian Job، در این ترن هوایی حس رانندگی به سوارها دست می دهد و کاملا در فضای سواری قرار می گیرند.
Riptide مشهور به Cliff-hanger، سوارها را تاب داده و ۳۶۰ درجه می چرخاند و از دیواره فواره رد می کند.
Shockwave: سوارها را تا بلندای هفتاد پایی بالا برده و با سرعت زیادی ۳۶۰ درجه می چرخد.
Thunder Run، این ترن تندروی معدن با سفر به درون کوه شگفت انگیز، سوارها را با پیچ و تاب به ژرفای کوه برده و از آن سو برای تماشای چشم اندازهای پیرامونی سرزمین عجایب به بیرون می برد.

و دیگر سرگرمی های پارک مانند:

Dragon Fire
Jet Scream
Night Mares
Psyclone
SkyRider
The Bat
Vortex
Wild BeastSledge Hammer

مسیرهای دسترسی به سرزمین عجایب کانادا
از شمال تورونتو تا پارک، با مسیر اتوبان فقط چند دقیقه راه است:

https://www.google.ca/maps/place/43%C2%B050’۳۴٫۷%۲۲N+79%C2%B032’۲۰٫۵%۲۲W/@43.8424655,-79.5444521,15.5z/data=!4m5!3m4!1s0x0:0x0!8m2!3d43.842975!4d-79.5390306
دسترسی به پارک با ناوگان حمل و نقل همگانی هم امکان پذیر است:
• Toronto Transit Commission (TTC)
• MiWay (Mississauga Transit)
• York Region Transit (YRT): برای بدست آوردن آگاهی های بیشتر از جدول زمانبندی می توان به تارنمایYRT/Viva ، مراجعه کرد.
• اتوبوس هایGo Transit

زمان بازدید از پارک
گردشگران می توانند از آخر اپریل و ابتدای ماه می تا اواخر اکتبر و اول نوامبر از این سایت تفریحی دیدن کنند ، در روزهای سرویس دهی از ساعت ده صبح باز بوده و ساعت اتمام بازدید نیز بسته به زمان های مختلف در جدول زمانبندی تغییر می کند که توصیه می شود پیش از رفتن به سرزمین عجایب کانادا به تارنمای canadaswonderland.com سری بزنید تا از ساعت بازدید پارک کاملا مطمئن شوید. همچنین امکانات اقامتی نیز در نزدیکی پارک و در دسترس گردشگرانی ست که از راه های دورتری قصد سفر و بازدید از پارک را دارند.

خانه آقاگل نطنز

خالدآباد شهری در شمال استان اصفهان در مرکز ایران است. این شهر در بخش امامزاده آقا علی عباس از توابع شهرستان نطنز قرار دارد. هویت، فرهنگ و اصالت یک قوم را باید در پیشینة آن قوم جستجو کرد.

شهر خالدآباد مثل همة شهرها و روستاهای کنار کویر از هویت و فرهنگ نیاکان سرشار است. تاکنون بیش از ۴۰ اثر تاریخی در شهر خالدآباد شناسایی شده اند که یکی از شاخص ترین این آثار خانه آقاگل است.

تاریخچه خانه آقاگل

خانه تاریخی آقاگل واقع در بافت تاریخی شهر خالدآباد که منسوب به دوره قاجار است، با شماره ۱۴۸۹ در فهرست آثار باستانی به ثبت رسیده است.

این خانه متعلق به آقا گل، ارباب اسبق روستا، آقاگل انصاری خالدی بوده است و در حال حاضر از طرف ورثه مرحوم آقاگل به شهرداری خالدآباد واگذار شده است.

معماری خانه آقا گل

این اثر دارای ساختار حیاط مرکزی و سه جبهه ساخت پیرامون حیاط می‌باشد. جبهه اصلی شامل فضای شاه‌نشین و دو اتاق کناری در جبهه شمال حیاط واقع می‌باشد. جبهه جنوبی که فضای، انبار، اتاق سرایداری و فضایی جهت نگهداری احشام بوده است را شامل می‌شود.

بدین ترتیب فضای دسترسی و راه‌پله در جبهه غربی حیاط جانمایی می‌گردد. در تراز زیر طبقه همکف فضای سرداب دقیقاً منطبق بر سازه طبقه بالا زیر فضای شاه‌نشین شکل‌گرفته و مساحتی حدود ۱۰۰ مترمربع را شامل می‌شود. نکته جالب‌توجه خط آسمان در نمای جبهه اصلی بنای فوق می‌باشد. در اثر فوق در طول محور اکس این جبهه دارای تنوع بوده و با شکلی هلالی که از زمینه خود جدا می‌گردد، تظاهر می‌یابد.

مشخصات بنا، عدم تقارن عملکردی بندرها حین تقارن فضایی و فرمی می‌باشد. دو اتاق کناری در دو طرف اتاق شاه‌نشین، هر دو دارای مشخصات ظاهری تلسیان می‌باشد و برخلاف انتظار برخورد یکسان ازلحاظ ارتباطی، یکی از این فضاها توسط سه دهانه با شکل هلالی با فضای اصلی مرتبط می‌شود و اتاق جانبی در سمت دیگر فاقد ارتباط درونی از شاه‌نشین می‌باشد و ارتباط با این فضا فقط از حیاط امکان‌پذیر است.

يكي از ويژگيهاي منحصر به فرد اين اثر تاريخي، رويكرد دوگانه آن نسبت به محیط پیرامون خود است. اين اثر در طول محور اصلي خود در امتداد فضاي شاه نشين هم داراي درون گرايي نسبت به حياط مركزي بوده و هم داراي رويكردي برون گرا نسبت به محيط اطراف مي باشد.

مرمت و بازسازی خانه تاریخی آقاگل

فاز اول عملیات مرمت و بازسازی خانه تاریخی آقاگل توسط شهرداری خالدآباد آغاز گردید. گفتنی است طرح مطالعاتی این پروژه در سال ۱۳۹۴ توسط شهرداری خالدآباد به تصویب مراجع ذیصلاح رسیده است.

اقدامات مرمتی شامل آواربرداری و سبک سازی بام به مقدار ۲۰ مترمكعب برای طاق زنی و اندود كاری بدنه، تعویض ناودان ها، اندودكاری بدنه ها، و شمشه گیری فضای زیرزمین، اجرای تیرچوبی نعل درگاه ها و سقف مطبخ و مرمت راه پله ها و اجرای ایزوگام است.

خانه تاريخي آقاگل در كنار دو بناي تاریخی و ثبت شده مسجد ورگرموئه و حمام توده واقع است.

نشانی:

شهرستان نطنز، بخش امامزاده، شهر زیارتی تاریخی خالدآباد، بلوار بسیج، محله ی توده، خیابان باستان، سایت تاریخی خالدآباد

سیاره ما، سرشار از پدیده های شگفت انگیزی است که صرفاً نگاه کردن به آنها ذهن آدمی را تا مدت ها به خود مشغول می کند. در هر گوشه و کنار این کره خاکی با پدیده هایی مواجه هستیم که برخی از آنها توجیه پذیر و برخی دیگر فراتر از قوه ادراک آدمی به نظر می رسند.

رودخانه‌ای یخی در غرب دریاچه پونی در اَنتاکتیکا (قارۀ قطب جنوب) وجود دارد که آب قرمز این رودخانه آبشارهایی را به وجود آورده است که به همین دلیل این آبشارها به «آبشار خون» معروف شده‌اند و این آبشارها از 106 سال پیش تاکنون معمای لاینحل برای دانشمندان بود.

آبشارهای خون در سال ۱۹۱۱ در قطب جنوب، زمانیکه گروهی از دانشمندان برای انجام تحقیقاتی به این نقطه از زمین رفته بودند کشف شد. این آبشارها که آبی سرخ رنگ داشت و ارتفاعش به یک ساختمان ۵ طبقه می رسید، در نگاه اول، به نظر می رسد از بالای کوه، خون پایین می ریزد و به صورت آبشار درمی آید.

در ابتدا آن ها فکر کردند که دلیل رنگ عجیب این آب باید وجود جلبک های خاصی در آن باشد اما این فرضیه هیچ وقت به حقیقت نپیوست و به عنوان یک نظر و تئوری معتبر، معرفی و تایید نشد.

آبشارهای عجیب قرمز رنگ در قطب جنوب

دانشمندان پس از یک قرن سرانجام توانستند معمای «آبشارهای خون» در قطب جنوب را حل کنند. آن‌ها بعد از انجام آزمایش هایی به این نتیجه رسیدند که اکسیداسیون آهن باعث شده تا آب حالت زنگ زدگی پیدا کند.

دریاچه پونی حدود 5 میلیون سال قدمت دارد و هنگامی که آب آهن‌دار به اکسیژن برخورد می کند دچار زنگ ‌زدگی می شود و در نتیجه به رنگ سرخ در میآید بنابر این رنگ آب دریاچه و رودخانه را به رنگ قرمز در می‌آورد.

تحقیقات تیلور نشان می‌دهد، هم جلبک‌های دریاچه پونی و هم آهن موجود در کوهِ یخیِ نزدیک رودخانه، در قرمز شدن آب دریاچه و رودخانه تأثیر دارند.

آبشارهای خون از دریاچه‌ای محبوس در لایه‌های یخ سرچشمه میگیرند

آبشارهای خون از یک دریاچه ی بزرگ روان شده اند که حدود ۱ میلیون سال است که در زیر لایه ای از یخ محبوس شده است و وقتی که دیدند که این دریاچه علیرغم مدت زمان زیادی که محبوس بوده است، یخ نزده است کاملا شوکه شدند.

آبشار خون قطب جنوب

تلاطم و فعالیت دائمی دریاچه، بستر سنگی آنرا خراشیده و آب آن شدیداً آغشته به مواد فعال معدنی می شود.

در واقع ۱ میلیون سال پیش که یخچال طبیعی تیلور در این منطقه ی یخی به وجود آمد، یک دریاچه ی نمکی کوچکی را در زیر چندین لایه از یخ گیر انداخت. با جدا افتادن از سایر آبها، نمک این دریاچه ۳ برابر بیش از آب سایر دریاهاست که از یخ زدن آن ممانعت می کند. این توده ی نمکی زیر یخ،

آهن را از لایه های زیر صخره ها به بیرون درز داد و به آن این رنگ عجیبی که امروز می بینیم را داد. در ابتدا مشخص شد این یخچال طبیعی تیلور تعداد زیادی شکاف در خود دارد که در همین نقطه هم مقدار زیادی آب نمک به یخ تزریق می شود. بعداز آن، این تیم تحقیقاتی مسیر ۳۰۰ متری آب نمک را دنبال کردند تا این که آن ها را به بالای این آبشارهای خون در قطب جنوب رساند.

شاید بار اول که این جمله را می شنوید چندان برایتان ملموس و واقعی نباشد اما وقتی که آب یخ می زند، از خود گرمایی منتشر می کند و این گرما، یخ های سرد اطراف را گرم می کند. آب نمک دمای یخ زدگی پایین تری دارد و وقتی که با گرما همراه می شود، به روان شدن مایع کمک می کد و در نتیجه روان شدن آن ممکن می شود.

دریاچه محبوس در لایه‌های یخ

حال “جیل میکوکی” میکروبیولوژیست دانشگاه تنسی ناکسویل راه حلی برای این مسأله یافته است. آیس مول(IceMole) نام باکس فلزی مستطیلی با رویه ی مسی و یک پیچ یخ (ice screw) در یک طرف اش دارد که برخلاف مته های الکتریکی-گرمایی معمول، میتواند بصورت غیر مستقیم به داخل یخ نفوذ کند. گرمای افتراقی در رأس آن باعث تغییر جهت حرکت می شود و بنابراین می توان آن را در هر جهتی هدایت کرد.

به کمک این دستگاه “میکوکی” و تیمش توانسته اند اولین نمونه های دریاچه خون را استخراج کنند تا شانس مطالعه میکروبهای شگفت انگیز موجود در آن را در تاریکی مطلق، نبود اکسیژن و میزان نمکی که هر موجود زنده ای را می کشد بیایند.

میکوکی گفت: “این نمونه ها دریچه ای به جهان زیر یخچال ها می گشاید، در اینجا هیچ حیوان یا درختی وجود ندارد؛ اینجا، قاره ای میکروبی است.”

میکروب‌هایی که در این مکان زندگی می‌کنند، قادرند برای هزاران سال از سولفات تغذیه کرده و از آن انرژی بگیرند. این باکتری‌ها، با به دام افتادن در مکانی فاقد نور و اکسیژن در زیر یخچال‌ها، شروع به بازیافت انرژی از سولفات‌ها کرده و آن را به سولفیت تبدیل می‌کنند. نتیجه‌ی آن با ذرات آهن موجود در این منابع آبی، سولفات بیشتری را برای تغذیه باکتری‌ها تولید می‌کند.

آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی

آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی

یکی از بناهای عرفانی و منحصر به فرد ایران که گردشگران ایرانی و خارجی بسیاری را به خود جذب می کند، مقبره شاه نعمت الله ولی در کرمان است. این بنای زیبا با رمز و رازهای معماری و صحن های زیبا و درختان سرو قامت برافراشته می تواند مکانی باشد که ساعت ها شما را درگیر خود نماید.

شاه نعمت الله ولی کیست؟

شاه نعمت الله ولی با نام واقعی سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی ماهانی کرمانی، شاعر و عارف ایرانی قرن هشتم و نهم هجری است که سلسله نعمت اللهی را در تصوف به وجود آورد. امروزه بنای آرامگاه او تبدیل به مکانی برای زیارت و البته بازدید گردشگران شده است. از این شاعر بزرگ کتاب و دیوان شعری به جای مانده است که یک نسخه از دیوان در کتابخانه ملی و یک نسخه از آن در همین بنای آرامگاه شاه نعمت الله ولی در ماهان است.

تاریخچه آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی

بنای اولیه مربوط به آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی به دوره صفوی برمی‌گردد. بخش هایی از این مقبره مربوط به دوره تیموریان بوده و ساخت و ساز در آن ادامه داشته تا جایی که آثار و نشانه های معماری قاجاریه هم در آن دیده می شود. بیشتری توسعه آرامگاه شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان مربوط به دوره قاجاریه است.

شاه نعمت‌الله ولی در سال ۸۳۲ و به قولی ۸۳۴ ه‍.ق در شهر کرمان درگذشت و در ماهان در میان باغی مدفون شد. هستهٔ اولیهٔ این بنا گنبدی منفرد بود که در سال ۸۴۰ ه‍.ق و به دستور «احمدشاه دکنی» ساخته شد و به‌تدریج گسترش یافت. آخرین توسعه این بنا در سال ۱۳۳۲ هجری قمری بوده است. آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی اولین بنایی بوده است که به شکل گنبدخانه ساخته شد.

تاریخچه مقبره شاه نعمت‌الله ولی

مرمت و بازسازی آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی

سازمان میراث فرهنگی مرمت های بسیاری بر روی گنبد و بخش های مختلف این بنا از سال ۱۳۶۰ انجام داده است. این بنا در زلزله بم خسارت دید و مرمت آن همچنان ادامه دارد.

معماری آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی

آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی با مساحت ۳۵٬۰۰۰ مترمربع، شامل مجموعه‌ای از ابنیه‌ی تاریخی است که هر کدام با توجه به پیشینه‌ی تاریخی خود بخشی از سبک معماری ایرانی اسلامی را معرفی می‌کنند.

این بنا در آغاز به شکل یک تک بنا با گنبدی بلند بر فراز فضایی چهار گوش درون باغ بزرگی بوده که در دوره‌های بعدی بناهای دیگری در کنار آن ساخته شده‌است. این عمارت آمیخته‌ای هنر معماری شش سده اخیر است.

تک بنای گنبدی شکل آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی در نمای بیرونی خود از تزئینات نماسازی و کاشیکاری بهره‌مند بوده‌است. هم اینک نیز بخشی از این نماسازی با کاشیکاری معرق و زیبا با نقش اسلیمی و رنگهای لاجوردی، فیروزه‌ای، سفید و زرین در سر در باختری مقبره دیده می‌شود. دو گلدسته بلند، رواق شاه عباسی و دارالحفاظ، سردر محمد شاهی، صحن وکیلی، صحن اتابکی و صحن میرداماد از دیگر بخش‌های آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی هستند.

معماری آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی

بخش های مختلف آرامگاه

بقعه:

بقعه شاه نعمت الله ولی اتاقی چهارگوش با سقفی گنبدی است که با تزئینات گچی و نقاشی بر روی گچ پوشانده شده است. همچنین کاشی‌کاری‌های معرق به رنگ های لاجوردی و فیروزه‌ای در نمای داخلی بقعه و نقوش اسلیمی سفید و زرین در نمای بیرونی آن جلوه و زیبایی خاصی به این قسمت از بنا بخشیده است. سنگ قبری که برای شاه نعمت الله ولی در این قسمت از بنا قرار داده اند، سنگی مرمرین است که اطراف آن، نام دوازده امام (ع) و آیاتی از قرآن مجید با خطی زیبا حکاکی شده است.

چله‌خانه:

در سمت جنوب‌غربی بقعه، به ورودی کوچک و فضایی کوچک برخورد خواهید کرد که به مکان چله نشینی شاه نعمت الله ولی معروف است. شاید بتوان این مکان را جذاب ترین و کنجکاو برانگیزترین مکان در این آرامگاه دانست. آذین‌های رنگارنگ درون آن، مربوط به دوران پس از تیموریان است در تمام بازسازی هی بنا حفظ شده است. درون آن شاهد نقاشی ها و عناصری جذاب بر روی دیوار خواهید بود. در حقیقت از همان ابتدای ساخت بقعه، مکان چله نشینی شاه نعمت الله ولی را سالم و باقی نگه داشته اند.

رواق شاه عباسی:

رواق شاه عباسی همانطور که از نام آن مشخص است در دوره صفوی و شاه عباس ساخته شده و سردری زیبا دارد. جنس این سردر از جنس فولاد بوده و نام دوازده امام (ع) به صورت برجسته همانند سنگ قبر این مرحوم تراشیده شده است.

صحن میرداماد:

این بخش از آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی در ماهان کرمان نیز در دوره‌ی صفویه ساخته شده است. در زمان ناصرالدین شاه، صحن میرداماد دوباره بازسازی و البته تکمیل شده است.

صحن اتابکی:

صحن اتابکی به همت علی‌اصغر خان اتابک، صدراعظم ناصرالدین شاه و با کمک هدایای داده شده به دربار ساخته شده است.

صحن وکیلی:

صحن وکیلی از دیگر صحن های زیبا و دیدنی این آرامگاه است که یادگارهای محمد اسماعیل خان نوری وکیل‌الملک از رجال دوره‌ی قاجار و همچنین حاکم کرمان است.

صحن حسینیه:

دو گلدسته بلند و با وقار آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی در ماهان کرمان در این صحن قرار گرفته است. این صحن دومین صحن پس از ورود به بنا بوده که شما را در نهایت به درون بنا راهنمایی می کند. ارتفاع گلدسته های آن ۴۲ متر بوده که در زمان محمدشاه قاجار ساخته شده است. امروزه در این صحن و حیاط می توانید مکان های خدماتی آرامگاه مانند سرویس های بهداشتی، فروشگاه آثار موسیقی، فروشگاه کتاب های باارزش و خرید سوغاتی را نیز بیابید.

درب آستانه ورودی این بنا، دری خاتم کاری شده و ساخته شده از عاج فیل با نقوشی هندسی است که در هندوستان ساخته شده و در نهایت به ماهان کرمان آورده شده است. موزه شاه نعمت الله ولی نیز مکانی است که بهتر است حتما به دیدن آن بروید. دلیل نامگذاری این صحن به صحن حسینیه برگزاری مراسم عاشورای حسینی در اینجاست که بسیار دیدنی بوده و افراد بسیاری در آن شرکت می کنند.

مقبره شاه نعمت‌الله ولی

دیگر مقبره‌ها:

بقعه و آرامگاه دیگری نیز در این بنا دیده می شود. بقعه‌ی امیرنظام گروسی، چهره‌ی نامدار دوره‌ی قاجاریه در سمت جنوب غربی دالان ورودی قرار دارد. این شخصیت سیاسی و البته هنرمندی خوشنویس، در اواخر عمرش والی کرمان و بلوچستان بوده و پس از مرگش در پنجم رمضان ۱۳۱۷ هجری قمری، بنا به وصیت نامه اش، بقعه‌ای در محوطه‌ی آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی در ماهان کرمان برایش ساخته می شود.

مناره‌ها:

چهار مناره کاشی کاری شده در برگیرنده کتیبه‌های شیعی هستند. پیش از مرمت برای تزیین دور تا دور مناره هشت ضلعی از کلمه علی (ع) استفاده شده بود؛ اما کتیبه‌های امروزی کمی با گذشته تفاوت دارند. در بخش بالایی هر سمت از مناره کلمه «الله» دیده می‌شود و قسمت اول شهادتین «لا اله الا الله» در زیر آن تکرار شده‌است.

کلمه «علی» نیز چهار بار به صورت الگوی در هم پیچیده نوشته شده‌است. تکرار این شیوه در دور تا دور هشت ضلعی جلوه جالب توجهی دارد. در اینجا تلفیق ستایش الله و تحسین علی (ع) را شاهد هستیم و از چیدمان کتیبه این گونه برداشت می‌شود که هر کس به علی ایمان بیاورد به عشق خدا می‌رسد.

کاروانسرا:

کاروانسرایی در کنار ضلع غربی آستانه قرار دارد که مربوط به دوران قاجار بوده‌است. این کاروانسرا که ورودی آن در جهت شمال است شاه نشین و صحن و حجره‌هایی را در خود دارد.

پس از زمین لرزه ۱۳۶۰ کرمان بخشی از قسمت بالایی گنبد آستانه فرو ریخت و شکاف‌هایی در آن پدیدار شد که توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان بازسازی شد.

این مجموعه طی شش قرن بنا شده و تداوم معماری ایران را در شش قرن گذشته و به صورت زیبایی به تماشا گذارده‌است. عناصر تزئینی مجموعه شامل کاشیکاری، کاربندی، مقرنس، گچبری و نقاشی است.

موزه:

در بخش زیرین دالان ورودی موزه ای قرار دارد که در آن اشیای ارزشمند و مرتبط با فرهنگ تصوف نگهداری می‌شوند. ساختمان موزه به عمارت یا سردر امیریه شهرت دارد و از گچ و آجر در ساخت آن استفاده شده‌است. بنا حدود ۱۳۰ سال قدمت دارد و آن را به سبک معماری قاجار در زمان ناصرالدین شاه ساخته‌اند. زمانی این عمارت محل تجمع صوفیان و درویشان بود و در سال ۱۳۵۷ پس از مرمت و بازسازی به موزه آستانه بدل شد.

در این موزه آثار متنوعی دیده می‌شوند که نیکوکاران آنها را اهدا کرده‌اند. از جمله این اشیا و آثار می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- کشکول‌های آراسته به خط و نقش: این آثار برجسته‌ترین نشانه دراویش محسوب می‌شوند. این کشکول‌ها ظروف کوچکی هستند که دراویش و صوفیان آنها را در دست می‌گیرند و با زنجیری به شانه آویزان می‌کنند. کشکول بزرگی از آلیاژ برنج و ساخته دست هنرمندان اصفهانی مهم‌ترین کشکول این موزه است که نماد کشکول شاه نعمت‌الله ولی و سایر درویشان به‌شمار می‌رود.

کشکول ساخته دست هنرمندان اصفهانی، نماد کشکول شاه نعمت‌الله ولی

- تبرزین‌های تراشیده شده: تبرهای کوچکی که دراویش بر دوش حمل می‌کردند.

- پته شال‌های سوزن‌دوزی شده: یکی از زیباترین و باارزش‌ترین آنها پته‌ای است که سال‌ها قبر شاه نعمت‌الله ولی را می‌پوشاند. این شال توسط ۹ تا ۱۲ زن در مدت سه سال برای پوشش قبر دوخته شد و و ابعاد آن ۴۰۵ در ۲۶۵ سانتیمتر است.

- صفحات قرآن: دو صفحه از یک قرآن که به خط کوفی نوشته شده‌اند و سبک نگارش آن، قدمتش را بیش از هشتصد سال نشان می‌دهد.

- سایر اشیا: شمشیرهای مرصع (جواهرنشان) با جلد چرمی، سپرهایی از پوست کرگدن و فولاد، کتاب‌های خطی با چاپ‌های سنگی، دو عدد رحل قرآنی ساخت هند و چندین تمثال متعلق به حضرت محمد (ص) و ائمه اطهار (ع)، ظروف چینی و بلور و…

محوطه آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی

بنا و باغ آرامگاه از دو طرف به خیابان منتهی می‌شود. در جاده عمومی که در گذشته از میان شهر عبور می‌کرده جلوخان وسیعی در سمت چپ دیده می‌شود. این جلوخان به شکل نیم دایره است و نزدیک به ۳ متر از کف جاده ارتفاع دارد. این جاده در واقع رودخانه قصبه و یاگذرگاه دو رودخانه است و برای جلوگیری از خطر رودخانه این جلوخان مرتفع را ساخته‌اند.

بر جلوخان دو مناره مرتفع دیده می‌شود که در زمان محمد شاه قاجار و پس از او ساخته شده‌اند و از بلندترین مناره‌های مساجد ایران به‌شمار می‌روند. سه حیاط و ساختمان‌های اطراف شمای کلی آرامگاه را تشکیل می‌دهند. هر یک از حیاط‌ها یک حوض و تعدادی درخت دارد.

آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی، یکی از زیباترین بناهای تاریخی کرمان

نشانی آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی

شهر ماهان، میزبان آرامگاه شاه نعمت الله ولی، در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر کرمان و در دامنه‌ی کوه‌های جوپار و پلوار قرار گرفته است.